Na pierwszy rzut oka <a może raczej ucha>, jest to bardzo dziwna muzyka. I czemu się tu dziwić, obrazuje niewątpliwie bardzo dziwny stan. Ale mogę śmiało powiedzieć, że jest to jedna z najbardziej kreatywnych i oryginalnych pozycji na jakie natrafiłem. Nie jest ona prosta w odbiorze, wprost przeciwnie, i nie poleciłbym jej każdemu. Ale można zaryzykować...
powiem tak... przesłuchałem... i...
NIC.
Tzn. traktuje to w ramach ciekawostki, drugi raz już do tego nie wróce, ale raz do przesłuchania, nie można Percupine Tree zarzucić wtórności, płytka rzeczywiście zaskakuje ale mnie nie o to chodziło
szukałem czegoś bardziej psychodelicznego i pokręconego
jak Sui Generis Umbra. Panowie z Percupine Tree zaserwowali nam coś nowego, nie dla każdego, do mnie to nie trafiło, wole nocne sesje z SGU niż, słuchania o 34 tripie którego niestety (albo stety) gościu musiał przejść do końca.
jak dla mnie (4/10) ale tylko dlatego że jest to coś nowego, drugi raz nie przebrnąłbym przez tę płyte, bo niczym nowym mnie nie zaskoczy, może jak sobie kwasika walne to posłucham
. (ale mną sie nie przejmujcie zamierzam sie do huty udać
bo ostatnio widziałem na murze napis "Metale do Chuty" zachowałem oryginalną pisownie
)
